شمعون پطرس
چوننفسهایخودرابهاطاعتراستیطاهرساختهایدتامحبتبرادرانهبی ریاداشتهباشید، پسیکدیگررا ازدل بشدتمحبتبنمیید» (اول پطرسباب۱آیه۲۲.
پطـرس بـا صراحـت خـودرا معرفـی میکنـد. نـاماواولیـن واژه نامهاسـت. با ایـن وجود، اوبلافاصلـه خـودرا بـهعنـوان «رسـول عیسـی مسـیح» معرفی مینایـد. از ایـن رو، همنطور کـهپولـس اغلـب چنیـن میکـرد (غلاطیان بـاب ۱آیـه۱ ،رومیان بـاب ۱آیه۱ ،افسسـیان باب ۱آیـه۱ ،(پطـرس بلافاصلـهبـا تاکیـدبـر اینکـهماموریـتالهـی داردایجـادوثـوق و «اعتبـار» میکـرد. او «رسـولی» بـود کـه «کسـی فرسـتاده» و کسـی کـه او را فرسـتاده، خداونـد عیسـی مسـیح بود. پطـرس منطقـهای را مشـخص میکنـدکـه نامـه بـرای اهالـی آنجـا بـود: پونتـوس،غلاطیـه، کپدوکیـه، آسـیا،وبطینیـا. اینهـا همـهمناطقـی در آسـیای صغیر هسـتندکهتقریبـاًمعادل با ُسـفُر میباشـد. بخشهایـی از ترکیـه امـروزی در شرق تنگـه ب دربـاره اینکـهآیـا نامـه هـای پطرس بیشـتر بـرای ایمنـداران یهودی بود یـا ایمنـداران غیر یهـود، بحثهایـی وجـود دارد. عبارتـی کـه پطـرس در آیـه ۱بـاب ۱ از اول پطـرس بـکار بـرده اسـت، «غریبان / دور افتادگان / کوچ کردگان / آوارگان / تبعیدیان»، در اصل عباراتی هسـتند کـه طبیعتـا بـهیهودیانـی اطـلاق میشـده کـهدر قـرن اول در خـارج از سرزمین مقـدسزندگی میکردنـد. واژگان برگزیـده و تقدیـس شـده در اول پطـرس بـاب ۱ آیـه ۲ بـرای یهودیـان و مسـیحیان، یکسـان هسـتند. توصیـف نـودن کسـانی کـه بـهعنـوان «غیـر یهودیان» خـارج از جامعـهیهودیـان اجنبـی بحسـاب مـی آمدنـدنیـز بـر هویـت یهـودی مخاطبـان پطـرس تأکید دارد(اول پطـرس بـاب ۲آیـه۱۲و بـاب ۴آیـه۳.
پطرس
از زمانـی کـهدر ابتـدا پطـرس پذیرفـتکـهگناهـکار اسـتتـا بیـان بـی باکانـهاودر بـاره عیسـی کـه «تویـی مسـیح، پـسر خـدای زنـده» (متـی بـاب ۱۶آیـه۱۶ (وتـا انـکاروحشـتناک خداونـدش و حتـی تـا پیروزیهـا و شکسـتهایش بـه عنـوان یـک رهـبر در کلیسـا، او بطـور حتـم نقشـی کلیـدی داشـته اسـت. از ایـن رو، او تحـت الهـام بیعیـب و نقـص روحالقـدس، توانسـتنوشـتههایش را نـهتنهـا بـاعلـم الهـی بلکـهاز تجربهعملـی خویش بهرشـتهتحریر در آورد. او نـهتنهـا فیـض نجـات دهنـده مسـیح را میشـناخت، بلکـهاز فیـض تبدیـل کننـده او هـم آگاهـی داشـت: «پطـرس، پیـش از سـقوط بـزرگ، همیشـه جسـور و خودکامـه بـود و بـا هـر انگیـزه ای بطـور ناگهانـی و از روی نابخـردی سـخن میگفـت. او همیشـه فکرمیکـرد کـه بایـددیگـران را اصـلاح کنـدو بـدون تعمـق و درکـی روشـن از خـود و از آنچـه کـه بایـد بگویـدابـرازعقیـده میکـرد. امـا پطـرس متحـول شـده بـودوپطـرس متحـول شـده بـا پطـرس بیپـرواوبـی احتیـاط تفـاوت داشـت. در حالـی کـهاو شـور گذشـتهاشرا حفـظ نـود، فیـض مسـیح اشـتیاق اورا تنظیـم نـود. اوبـه جـای اینکـهبیپـروا، به خودمتکی و خودسـتا باشـد، آرام، خونـسرد و تعلیـم پذیـر بـود. او سـپس توانسـت بـه برههـا و گوسـفندان گلـه مسـیح، خـوراک بدهـد.» – الـن جـی. وایت، شـهادتهایی برای کلیسـا جلدپنجم صفحـات ۳۳۴و۳۳۵. Ellen G. White, Testimonies for the Church, vol. 5, pp. 334, 335 چهکسی درمیان ما تا حدی مانندپطرساست؟ چهکسی زمانهایی، برای ایمنش شجاعانه ایستادگی نکردهاست؟و چهکسی زمانهایی در این کارعاجزانه شکستنخوردهاست؟
پطرس
غلاطیـان بـاب ۱آیـات ۱۸و۱۹ ،بـاب ۲آیـه۹وآیـات ۱۱تـا۱۴را بخوانیـد. این آیات درمـوردپطـرسحتـی زمانـی کـهبسـیار برجسـتهدر کلیسـای اولیـهفعالیت مـی نود، چـه چیـزی به مـا مـی گویند؟
پطرسحتی بهعنوان رهبر کلیسا، حتی بهعنوان فردی کهبهوضوح توسطخداوندفراخوانده شده بود (عیسی به پطرس فرمود «گوسفندان مرا خوراک بده» [یوحنا باب ۲۱ آیه ۱۷ ،([حتی به عنوان کسی که رؤیای مربوط به «حرام یا نجس نخواندن هیچکس» را دریافت نود (اعمل رسولان باب۱۰آیه۲۸ ،(بهاین اهمیتواقف بودکه همچنان نیازداردتا رشدکند. در روزهـای نخسـتین کلیسـا، تقریبـاً همـهمسـیحیان یهـودی بودند، کهبسـیاری از ایشـان «در شریعـتغیـور» بودند(اعـمل رسـولان بـاب ۲۱آیـه۲۰ .(در تفسـیر آنهـا از احـکام،غذا خـوردن بـاغیـر یهودیـان مشـکلدار بـود زیـراغیـر یهودیـان نـا پـاک ونجـس در نظـر گرفتـه میشـدند. هنگامـی کـه بعضـی از یهودیـان مسـیحی از نـزد یعقـوب در اورشـلیم بازگشـتند، پطـرسبـرای غـذا خـوردن بـاغیـر یهودیـان در انطاکیـهتوقـف نود. از نظـر پولـس چنیـن رفتـاری حملهبـه خودانجیل بـود. اواعمل پطـرسرا ریاکاری صریح میدانسـت و از بـه چالـش کشـیدن او در ایـن زمینـه هراسـی نداشـت. در حقیقـت، از ایـن فرصـتبـرای بیـان تعلیـم کلیـدی ایـمن مسـیحی اسـتفادهنـود: عدالتتنهـا از طریـق ایمن حاصـل میشـود (غلاطیـان بـاب ۲آیـات ۱۴تـا۱۶را ببینید).
پطرس
در خـلال رسـالت عیسـی ، پطرس اغلب نقش هدایت کنندهدوازده حـواری را ایفا مینمود. اوعمومـا سـخنگوی ایشـان بـود. هنگامـی کـهمتـی حواریـون را فهرسـتوار ناممـی برد،می گویـد «اول ... پطـرس» (متـی بـاب ۱۰آیـه۲ .(پطـرس همچنیـن نقشـی برجسـته در کلیسـای اولیـه بـرعهـده داشـت. ایـن پطـرس بـود کـه در تعییـن نـودن یـک شـاگرد بـرای جایگزینـی یهـودای اسـخریوطی کـهبـهعیسـی خیانـت کـرده بـود، پیـش قـدم شـد (اعـمل رسـولان باب
۱آیـات ۱۵تـا۲۵ .(در روز پنطیکاسـتایـن پطـرسبـودکـهبـرای انبـوه جمعیـتتوضیح داد کـهآنهـاوعـدهعطـای روح القـدسرامیبیننـدکـهتوسـط خدا بهقومش بخشـیده شـده بود (اعـمل رسـولان بـاب ۲آیـات ۱۴تـا۳۶ .(ایـن پطـرسبـودکـه هنگامـی کـهبـهدلیـل صحبت کـردن دربـارهرسـتاخیزمـردگان دسـتگیر شـد، بـا کاهـن اعظم و جمـع رهبران یهـودی صحبت ِلیوس، نخسـتین نـود (اعـمل رسـولان بـاب ۴آیـات ۱تا۱۲ .(پطرس کسـی بـود کهبهنـزد کُرن غیـریهـودی کـهبـهعنـوان پیـروعیسـی پذیرفتـه شـد، هدایـتشـد (اعـمل رسـولان بـاب ۱۰ آیـات ۱تـا۴۸ .(ایـن پطـرس بـود کهپولس زمانـی کهبرای نخسـتین بار پس از ایـمن آوردنش بـهاورشـلیم آمـد، بـهمـدت پانـزدهروز با اوملاقـات نود (غلاطیان بـاب ۱آیـه۱۸ .(درواقع، پولس با توصیف حلقه پیروان عیسـی در آن زمان در اورشـلیم، سـه سـتون کلیسـا را مشـخص مـی کنـد: پطـرس، یعقـوب بـرادرعیسـی ویوحنـا شـاگردمحبوب (غلاطیـان بـاب ۲آیه۹
پطرس
لوقـا بـاب ۲۲آیـات ۳۱تـا۳۴وآیـات ۵۴تـا۶۲را بخوانیـد. ما از شکسـتهای پطرس چـهدرسهایـی می توانیـم بیاموزیم؟
پطـرسنیـات خوبـی داشـتودرواقـع اوبیـش از سـایر حواریون از خود شـجاعتنشـان داد. اودرواقـع ازعیسـی تبعیـت کـردتـا بیابـدکه چـهاتفاقی برای عیسـی خواهـدافتاد. اما اوبـا انجـامایـن کار تصمیـم گرفـتهویـتواقعـی خودرامخفی کنـد. این عـدول و ظن، این انحراف از مسـیر راسـت و درسـت ، او را به بیراهه ای برد که خداوند خویش را سـه بار انکار
کنـد،دقیقـا همنگونـهکهعیسـی بهاو خـبر داده بود. داسـتان غـم انگیـز پطـرس در اینجـا بسـیار آموزنـده اسـتاز آنجـا کـهنشـان میدهـدکـه ضعـف وعـدول چـه نتیجـه ای در بـر خواهـدداشـت. هـمن گونـهکـهمـی دانیـم، تاریـخ مسـیحیتهنگامـی کـهمسـیحیان نسـبتبـه حقایـق مهـم واساسـی عـدول نودنـدبـا پیامدهای وحشـتناکی لکهدار شـد. اگـر چهزندگـی اغلببا سـازش وعـدول وتسـلیم سر وکارداردوزمانهایـی بایـد تایـل بـهبده بسـتان داشـتهباشـیم ولـی در حقایـق بنیادیـن ومهـم بایـداسـتوار بایسـتیم واز حق دفـاع کنیم. بعنـوان امتخدا بایـدبیاموزیـم کـهنسـبتبه چـه چیزهایی تحتهـر شرایطی نبایـد هرگزعدول کنیـم. (برای مثـال مکاشـفهیوحنـا بـاب ۱۴آیـه۱۲را ببینید). بـر اسـاسگفتـه خانـم الـن جـی. وایت، ضعـف وعـدول و شکسـتپطرسدر جتسـیمنی آغـاز شـدزمانـی کـهبـه جای دعـا کردن خوابیـدواز ایـن رواز نظرروحانـی در آنچهکهپیش روبـودآمادگـی نداشـت. اونوشـت «پطـرسدردعـاوفادار بـود، او خداوند خـودرا انکارنی کـرد.» – بـر گرفتـهاز کتـاب آرزوی اعصار صفحـه. 714. p, Ages of Desire T
آری، پطـرس بـه طـرز بدی شکسـت خورد. امـاعلی رغم بـزرگ بودن شکسـتش، فیض خدا حتـی از آن بزرگـتر بـود. «لکـن جایـی کـهگنـاه زیاده گشـت، فیـض بی نهایـتافـزون گردید» (رومیـان بـاب ۵ آیـه ۲۰ .(ایـن آمـرزش عیسـی بـود کـه پطـرس را بـه یکـی از رهـبران اصلـی کلیسـای مسـیحی اولیـهتبدیـل نـود. این بـرای همهما درسـی قدرتنـددربـاره حقیقت فیض خـدامـی باشـد. درسـی بـرای همـهما کـهعلی رغم شکسـتهایـمن، بایـددر ایـمن بهپیش رویـم! آری، پطـرس مـی دانسـت کهبخشـیده شـدن به چـهمعناسـت. اواز ابتدا می دانسـت کـه انجیـل در مـورد چـه بـود زیـرا او نـه تنهـا واقعیـت انسـانیت گناهـکارش را بلکـه بزرگـی وعمـق محبـتوفیـض خـدا نسـبتبـهگناهـکاران را نیـز تجربهکـردهبود
