فانوس-16

و چه چیزی مخالفت اوامر و آیت های خدا کند مگر آن کسانی که فرقه نگر برای طلب فرقه خود بکوشند نه برای رضایت خدا زیرا آنچه امر رضایت حق هست نه فرقه بردارست نه کوبیده شدنی جز حقیقت آنی که خدا آشکار کند.و آنچه رد شود بر نظر زمینی در زمین ماند و آنچه تایید شود بر رضایت خدا آسمانی ماند.حال چه چیزی مهم هست رضایت خدا.چه چیزی فانی هست طلب منافع زمینی یا فرقه نگری در امور معنوی.چه چیزی پایه اساس میشود آنچه در تایید خدا باشد.و چه چیزی نمود پیدا میکند سخن حق.و چه چیزی وجه فکری و تمیز دادن و حق مطلب را ادا میکند آنچه بر طلب رضایت خدا باشد.و دانه ای گم نمیشود اگر در طلب رضایت خدا باشد.چه سخنی میماند آنچه در سخن خدا ماند و چه چیزی بد برداشت شود یا تغییر کند آنچه نه برداشت شود نه لحن و چه معانی آن یا طلب سخن گفتن آن فرق کند نمودار دو وجه ایجاد کند آنچه کلمه درست هست آنیست که بار معانی آن بر وجه معانی درست با همان گفتن یا برداشت کاشته و بذر همان بذر باشد.اما بذری که نمود آن نمودار کلمات دیگر شود بار کاشتن را باد میدهد که کدام موازی  رشد به سمت نمودار هدف حق تعالیست. گاهی تعبیر یک واژه به تعبیری دیگر آن را به زبان دیگر یا نمودار دیگر بهم ریختگی پازل میدهد. و آنچه در کلمه درست ادا شود هر چند واژگان فرق کند همان معانی را بر میدارد در کسی که معانی و کلمات را بشناسد.اما برداشت درست همان بذر نیکو هست که نیکو کاشته شود و نیکو برداشته شود و مخاطب  همه را در بر گیرد و مخاطب خاص بردار اگر شد آن را تمیز دهد. و اگر عامیانه برداشت شد خوش برداشت شود.و یا اگر سطوح کلان کلمات حق را نگاشتند  حفظ آن نهال کوشایی آن مزارع در خادمان آن مزارع باشد.زیرا مزرعه ای که پایه آن حفظ و نگهداری شد از آفت گزند ملخها در امان باشد و اگر ملخ ها به آن مزرعه زنند کل محصول از بین نرود زیرا آفت زدایی شده باشد و  اگر هجوم شد ماحصل آن باشد که برداشت شده باشد در روزهای نیاز.پس آنچه در راه رضایت خدا کاشته شود بر باد نمیرود و همیشه همینگونه هست که خدا نظر به درون میکند که هیچ نظری از نظر خدا پنهان نیست زیرا خدا  آنچه نیکوست مثال آینه ای تجلی دهد و آنچه بدست مثال آینه ای به درون آنها  نشان دهد. و آنچه بیرونست با درون یک شود تا هر آینه ای روی زمین صیقل درستی یابد مگر آنها که خود را درون آینه به خواب زده اند.پس در آینه نیست بلکه در ریشه آنست که زدودن آفت ها باشیم نه پرورش دهنده و نه خورد کننده بلکه صالحین به صلاح خلق باشیم که بذری درست بر آن ریشه دواند حتی اگر بذر نمودار بد کند آن بذر را یارایی درست به عمل دادن بذرهای دیگر کنیم نه ببریم نه بخشکانیم بلکه پرورش تعلیم درست به درستی دهیم.