لوقا

کتاب اعمال رسولان یا باختصار اعمال، یکی از قسمتهای عهد جدید است که معمولاً پس از چهار انجیل قرار می‌گیرد. هرچند نویسنده آن به‌طور دقیق مشخص نیست ولی معمولاً نویسنده آن را لوقا انجیل نگار می‌دانند. هدف اصلی کتاب آن است که نشان دهد چگونه پیروان نخستین عیسی، تحت هدایت روح‌القدس، بشارت انجیل را از اورشلیم به‌تمام یهودیه و سامره و جهان مدیترانه تا سر حد روم رساندند (۱:۸). این کتاب سرگذشت جنبش مسیحی است که در آغاز در میان قوم یهود پاگرفت و سپس در میان ملل مختلفِ ساکن امپراتوری روم گسترش یافت. باید در نظر داشت که کتاب اعمال رسولان شرح خدمات همه رسولان نیست. در این کتاب، دو چهره برجسته وجود دارد، یکی پِطرُس و دیگری پولُس. بخش نخست کتاب (فصل‌های ۱ تا ۱۲)، بیشتر بر اعمال پِطرُس رسول متمرکز است و بخش دوّم (فصل‌های ۱۳ تا ۲۸)، بر اعمال پولُس. بخش نخست شرح حالِ گسترش مسیحیت در یهودیه و سامره و سایر نقاط ایالت رومی سوریه‌است، و بخش دوّم به شرح گسترش مسیحیت در آسیای صغیر و یونان می‌پردازد. قسمت مهمی از بخش دوّم به بازداشت پولُس و عزیمت او به روم اختصاص دارد. لوقا تمام این داده‌های تاریخی را با نثری بسیار شیوا و واژگانی غنی به‌رشتهٔ تحریر درآورده‌است. فصل‌های پایانی کتاب که به بازداشت و محاکمه و سفر پولُس به روم اختصاص دارد، وقایع را همچون تصاویری زنده در ذهن انسان مجسم می‌سازد. اطلاعات ارائه شده در این کتاب، به درک چهارچوب و زمینهٔ تاریخی نامه‌های پولُس و سایر رسولان کمکی چشمگیر می‌کند. همچنین یکی از نکات برجسته کتاب اعمال، عملکرد روح‌القدس است که در روز پِنتیکاست، یعنی پنجاه روز پس از رستاخیز عیسی، با قدرت بر ایماندارانِ گردآمده در اورشلیم نازل می‌شود. روح‌القدس در تمام وقایع این کتاب، هادی و تقویت‌کننده کلیسا و رهبران جنبش مسیحی است.

Many scholars believe that Luke was a Greek physician who lived in the Greek city of Antioch in Ancient Syria,^[b] although some other scholars and theologians think Luke was a Hellenic Jew.^[5][6] Bart Koet, a researcher and professor of theology, has stated that it was widely accepted that the theology of Luke–Acts points to a gentile Christian writing for a gentile audience, although he concludes that it is more plausible that Luke–Acts is directed to a community made up of both Jewish and gentile Christians because there is stress on the scriptural roots of the gentile mission (see the use of Isaiah 49:6 in Luke–Acts).^[7][8] Gregory Sterling, Dean of the Yale Divinity School, claims that he was either a Hellenistic Jew or a god-fearer.^[6]

His earliest notice is in Paul's Epistle to Philemon—^{[Philemon 1:24]}. He is also mentioned in Colossians 4:14 and 2 Timothy 4:11, two Pauline works.^{[9][10][11][12][13]} The next earliest account of Luke is in the Anti-Marcionite Prologue to the Gospel of Luke, a document once thought to date to the 2nd century, but which has more recently been dated to the later 4th century.^{[citation needed]} Helmut Koester, however, claims that the following part, the only part preserved in the original Greek, may have been composed in the late 2nd century: