فانوس-5

افکار بدخواهانه شما را به تله میندازند و افکار بدخواهانه پا پس میکشند.زیرا آنها برای جان و ارزش انسانی ارزشی قائل نیستند زیرا از شما بازخورد منافعی دارند.اما مسیر خدا را رفتن  یعنی اگر من در تله ای بیفتم خداوند آن تله را باز یا اگر حکمت در آن از  عاقبت بخیری باشد پرواز به ملکوت هست.رفتن به سرای بی زوال که در آن از آنچه کردیمو  آنچه بد خواستیمو .آنچه خوب خواستیمو آنچه خوب کردیم پاداش هست.افراد تاریکی آن سمت را  باور ندارند اما هراس و وحشت آن سمت را دارند.زیرا  میبینند یا ندیدند سمت چشم را.سمت  برخورد را.سمت باز بینی را.چون از بینایی برخوردار نیستند هیچ چی را نمی بینند.بینایند اما کور باطنیند.گوش دارند اما کر باطنی هستند ممکنست کسی روشن دل باشد و نبیند اما در حس صد برابر قویتر شده باشد.کسی ناشنوا باشد اما حرکات دست و صورت را بهتر بداند یا به زبان آن آشنایی پیدا کند.اما وای بر کور باطنی و کری باطنی .ادمهای بد بدنبال نقطه سیاه برای گرفتاری دیگران می اندیشند و افراد صالح بدنبال نقطه روشنایی.یا زمینه ساز آن میشوند یا روشنایی را بخوبی درک میکنند.پس همیشه از خدا بخواهید خداوند اجر شما را بدهد و در مسیرتان صالحین و خیر اندیشان را قرار دهد و اگر بد اندیشان و بد کرداران در مسیر شما قرار گرفتن سعی در  روشنایی بخشیدن کنید نگید فلانی دیگر فایده ندارد.زیرا چه کسی میداند که حکمت ها چگونه چجوری و چطوری میشود.هر تاریکی میتواند روزنه روشنایی را به وسیله حکمت الهی از وسیله انسانی در دیگری رشد بذر نیکو دهد.زیرا اگر در را بستید و قفل زدید و نوشتید دیگری بی فایدست  یعنی در غرور خفته اید زیرا خداوند خواهان بازگشت تاریک ترین تاریکیها به سمت روشنایی هست دست اتصال به رشته محکم الهی باشید نه قطع کننده زنجیره رحمت الهی.