عَنْ عَلِىِّ بْنِ اَبى طالِبٍ علیه السلام قالَ: قالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: رَأسُ الْعَقْلِ بَعْدَ الاِْیمانِ بِاللّهِ عَزَّوَجَلَّ اَلتَّحَبُّبُ اِلَى النّاسِ.
امیرالمؤمنین علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل مى کند که فرمود: سرآغاز عقل و خردمندى بعد از ایمان به خدا اظهار محبّت به مردم و دوستى با آنان است.
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: اَعْقَلُ النّاسِ اَشَدُّهُمْ مُداراةً لِلنّاسِ، وَاَذَلُّ النّاسِ مَنْ اَهانَ النّاسَ.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: داناترین مردم کسى است که با مردم بیشتر مدارا کند و خوارترین مردم کسى است که به مردم اهانت کند.
امام علی (ع)فرمود: خدا را خدا را درباره همسایگان که آن سفارش پیامبر (ص) شماست، پیامبر (ص) مرتب درباره همسایه سفارش می کرد تا جائیکه ما گمان کردیم که همسایه از همسایه ارث خواهد برد. (نهج البلاغه 422)
امیرالمؤمنین علیهالسلام در ضمن فرمایشاتی آزار دادن دیگران را از خصلت افراد شرور میداند: «عَادَةُ الْأَشْرَارِ أَذِیةُ الرِّفَاق؛ عادت بدان، آزار کردن رفیقان است» و در جای دیگر آزاررسانی به افراد باکرامت و آزاده را خصلت افراد پست معرفی کرده، میفرماید «عَادَةُ اللِّئَامِ وَ الْأَغْمَارِ أَذِیةُ الْکِرَامِ وَ الْأَحْرَار؛ عادت لئیمان و جاهلان آزار کردن کریمان و آزادگان است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در روایتی میفرماید: «کسی که به مؤمنی نگاهی اندازد تا او را بترساند، خداوند متعال وی را در روزی که سایه و پناهگاهی جز او نیست، در ترس و وحشت اندازد؛ مَنْ نَظَرَ إِلى مُؤْمِنٍ نَظْرَةً لِیُخِیفَهُ بِهَا، أَخَافَهُ اللَّهُ- عَزَّوَجَلَّ- یَوْمَ لَاظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ».
امام صادقمیفرماید: "تهمت زدن به بیگناه از کوههای عظیم نیز سنگینتر است".
امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند :هیچ بی شرمی و وقاحتی چون بهتان زدن نیست.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
کسی که ازدواج کند، نصف دینش را حفظ کرده است.
مستدرک الوسائل، ج 14، ص 154.
امام صادق علیه السلام فرمود:
کسی که مجردی را تزویج کند و امکان ازدواج او را فراهم نماید از کسانی است که در قیامت خداوند به آنان نظر لطف می کند.
وسائل الشیعه، ج 20، ص 45
امام رضا علیه السلام فرمود:
هنگامی که مردی از شما خواستگاری کرد که از دین و اخلاق او راضی بودید به ازدواج با او رضایت دهید. و مبادا فقر او ترا از این رضایت باز دارد و...
میزان الحکمة، ج 4، ص 280
امام علی(ع) خطاب به فرزندش امام حسن مجتبی(ع) میفرماید: «فرزندم کسیکه به فقر دچار شود به چهار خصلت مبتلی میشود، ضعف در یقین، نقصان در عقل، سستی در دین، کمحیایی در چهره، پس از فقر به خدا پناه میبریم