پطرس

لوقـا بـاب ۲۲آیـات ۳۱تـا۳۴وآیـات ۵۴تـا۶۲را بخوانیـد. ما از شکسـتهای پطرس چـهدرسهایـی می توانیـم بیاموزیم؟

پطـرسنیـات خوبـی داشـتودرواقـع اوبیـش از سـایر حواریون از خود شـجاعتنشـان داد. اودرواقـع ازعیسـی تبعیـت کـردتـا بیابـدکه چـهاتفاقی برای عیسـی خواهـدافتاد. اما اوبـا انجـامایـن کار تصمیـم گرفـتهویـتواقعـی خودرامخفی کنـد. این عـدول و ظن، این انحراف از مسـیر راسـت و درسـت ، او را به بیراهه ای برد که خداوند خویش را سـه بار انکار

کنـد،دقیقـا همنگونـهکهعیسـی بهاو خـبر داده بود. داسـتان غـم انگیـز پطـرس در اینجـا بسـیار آموزنـده اسـتاز آنجـا کـهنشـان میدهـدکـه ضعـف وعـدول چـه نتیجـه ای در بـر خواهـدداشـت. هـمن گونـهکـهمـی دانیـم، تاریـخ مسـیحیتهنگامـی کـهمسـیحیان نسـبتبـه حقایـق مهـم واساسـی عـدول نودنـدبـا پیامدهای وحشـتناکی لکهدار شـد. اگـر چهزندگـی اغلببا سـازش وعـدول وتسـلیم سر وکارداردوزمانهایـی بایـد تایـل بـهبده بسـتان داشـتهباشـیم ولـی در حقایـق بنیادیـن ومهـم بایـداسـتوار بایسـتیم واز حق دفـاع کنیم. بعنـوان امتخدا بایـدبیاموزیـم کـهنسـبتبه چـه چیزهایی تحتهـر شرایطی نبایـد هرگزعدول کنیـم. (برای مثـال مکاشـفهیوحنـا بـاب ۱۴آیـه۱۲را ببینید). بـر اسـاسگفتـه خانـم الـن جـی. وایت، ضعـف وعـدول و شکسـتپطرسدر جتسـیمنی آغـاز شـدزمانـی کـهبـه جای دعـا کردن خوابیـدواز ایـن رواز نظرروحانـی در آنچهکهپیش روبـودآمادگـی نداشـت. اونوشـت «پطـرسدردعـاوفادار بـود، او خداوند خـودرا انکارنی کـرد.» – بـر گرفتـهاز کتـاب آرزوی اعصار صفحـه. 714. p, Ages of Desire T

آری، پطـرس بـه طـرز بدی شکسـت خورد. امـاعلی رغم بـزرگ بودن شکسـتش، فیض خدا حتـی از آن بزرگـتر بـود. «لکـن جایـی کـهگنـاه زیاده گشـت، فیـض بی نهایـتافـزون گردید» (رومیـان بـاب ۵ آیـه ۲۰ .(ایـن آمـرزش عیسـی بـود کـه پطـرس را بـه یکـی از رهـبران اصلـی کلیسـای مسـیحی اولیـهتبدیـل نـود. این بـرای همهما درسـی قدرتنـددربـاره حقیقت فیض خـدامـی باشـد. درسـی بـرای همـهما کـهعلی رغم شکسـتهایـمن، بایـددر ایـمن بهپیش رویـم! آری، پطـرس مـی دانسـت کهبخشـیده شـدن به چـهمعناسـت. اواز ابتدا می دانسـت کـه انجیـل در مـورد چـه بـود زیـرا او نـه تنهـا واقعیـت انسـانیت گناهـکارش را بلکـه بزرگـی وعمـق محبـتوفیـض خـدا نسـبتبـهگناهـکاران را نیـز تجربهکـردهبود