1-اگر در کوچکترین کارها خساست به خرج دادی کوچک میمانی و اگر از ابتدا روحت بلند نظر شد در کارهای بزرگتر خود را کوچک میکنی آنگاه بزرگی آنی که بزرگ جلال یافته یافتی تو را ارج مینهد.
2-شاید قضاوت کردن دیگری آسانترین راه باشد اما با دیگری راه رفتنو دویدن بزرگتر از آن در این راه به قضاوت بهتری میرسی.
3-آنی که منافع خود را در له کردن دیگران دید و ایثار نکرد.گزافه گویی میشود که همه چیز را میکوبد.و آنی که منافع خود را به حکمت منافع مرحم دیگران گره زد و ایثار کرد نه میکوبد نه رد میشود.زیرا آنجا اصطلاحن کمک دست خدا او را از سخت ترین شرایط بیرون میکشد یا منزلت نیکو در بهترین جا در سرای نیک ورزیدن و نیک خواهی نیک خواهان به او عطا میکند.
1-آنی که بدنبال شر و گرفتاری دیگریست خود در شر خواهد مرد.
2-اگر بالا دستمان آسمانست به خدا مینگریم زمین دیگر میشود آسمان برایت.
3-آنی که تشخیص نمیدهد یا در خوابست یا خود را به خواب زده یا دنبال نقطه سیاه برای روشنایی به خدمت ارباب زمینی مینگرد.
4-اگر سفیدی یا سیاه اگر فقیری یا دارا اگر زیبایی یا زشت خود را میپنداری بدان نه سفید پوستی نشانه برتری آدمیست نه سیاه پوستی.نه فقر تو کمال درونت را پنهان میکند نه ثروت میتواند درونت را پنهان کند.نه زیبا پنداشتن ماند نه صورتی که پنداری زیبا نیست ماند آنچه ماند زیبایی اعمال انسانست که میماند در ریشه کوله بار خوبی ها در آنچه میگذاری و میروی.
1-فکر مثبت رشد دهنده فکرها هست و فکر منفی تاریک کننده .آنی که در شکاکیت به سر میبرد به گل زیبا هم مثال خار نگاه میکند.
2-اگر ایمان قوی شد سد در تو میشکند و دریا میشوی اگر ایمان ضعیف شد جلوی رود را به دریا میبندی.
3-خوشا آنان که درک میکنند.خوشا آنان که ناگفته میفهمند. و خوشا آنان که به نگاهی تو را میخوانند.آنها نظر کردگان عشق به سمت اتصال عشقند.
4-مشکل مشکل بزرگ نیست مشکل اینست که هنوز جهان را نشناختیم اگر جهان را شناختیم به مشکلات آن بزرگ نمیگوییم چون خدا هر مشکل بزرگی را به شرط ایمان قوی کوچک برایت میکند.
5-اینکه به زیر دستت ظلم نکنی روزی بالا دستت به تو ظلم نمیکند.
6-اگر هیچکسی در جایی نبود همیشه بدان خدا هست.
7-آدمهایی که میبرند هنوز نمیدانند شاید ساعتی بعد چه اتفاقی بیفتد.بریدگی یعنی به اتفاق خوب خداوند برایت امیدوار نباشی بریدگی یعنی رشته امید را در خود قطع کردن چون خداوند در ساعتی که فکر نمیکنی به شرط وجود و آنچه خواهی کاشتو کاشتی برداشت خوب به تو میدهد سکانس زندگیت شاید پلان بعدش آغازی نو باشد.
1-آنهایی که از رنج دیدن دیگران شاد میشوند همانهایی هستند که دیگران را رنج میدهند.
2-فکر بزرگ اینست که هر کاری کردی خودت را ضربدر و خدا را در آن بزرگی ببینی.
3-خودشناسی خود پیدا کردن خود از همه چیز بهترست در خودشناسی خود خودت رضایت داری از آنچه هستی به شرط رضایت خدا.
4-مسئله اینست که اگر هیچ نداری خدای بزرگی داری.
5-شرط عاشق شدن عشق ورزیدن هست حتی این حس را غیر انسانان میفهمند امان از انسان نماها که نه آنند و نه این بلکه پست در امور کوچک هر کار بزرگی را برای رضای خدا در هم میکوبند.
1-ترس انداختن در دل کسی نشانه بزرگی نیست.مرحم شدن دلها کاری بزرگ هست که ترسی در آن نیست جز مهربانی.
2-آنهایی که مرحم میشوند روح بزرگی دارند و آنها که زخم میشوند در پیله خود مانده اند.
3-هیچگاه مثال بادبادک نشدم که بترکم بلکه مثل نخ آن شدم که دلی را بدست آورم.
4-کینه و حسدو غرور نشانه فرومایگی هست.
5-فخر بر تجمل نیست .فخر بر آنیست که فخر کنی به بهتر شدن دیگری.
6-پنچره دلت را باز کن آنقدر زیبایی هست که زشتی در آن در ذهنت نمود پیدا نکند.
7-اگر درد میکشی مرحم شو اگر رنج میکشی رنج بردار شو اگر برای خدا کار میکنی هیچگاه به بنده چشم ندوز.