کتاب از ناصره تا اورشلیم
رسانه در آن زمان معبد بود.رسانه قوی مردمی.مثال یک قاب تلویزیون زنده که مردم مینشستند و سخنرانی و تورات و اینها را برایشان میخواندند.رسانه قویتر فریسیان صدوقیان داشتند.افراد در بین مردم.و از دهن بینی مردم با خبر بودند.زیرا خط فکری آنها جریان داشت.خط فکری خطرناک دهن بینی دهان به دهان گشتن.خود یک پا رسانه بود.پس این رسانه معبد برایشان مهم بود زیرا بیرون راندن از آن را بی عزتی و بی آبرویی نزد مردم میدانستند.خیلی تکنیکی چیده بودند این مسئله را.کاملن خط ریای فریسی و صدوقی عمل میشد. ریا از اعتبار نزد مردم.اعتبار اصلی نزد خداست.چند نفر به آنها سلام میکند کجای صف وامیستن.کجای مجالس هستند.حالا یک محافل بزنو برقصم داشتن.که مهم بود.حتی دعوت شوند ببینند.تماشاگر باشند.سربازانم که در سرکه ترش نگهداشته شده بودن.که فشارشون میفتاد فکر میکردن مست شراب شدن.عقلشون زائل تر میشد.زیرا سرکه ترش فشار پایینو تعقل کافی.
یک سمت وحشت آفرینی.محل جمجمه.جلجتا.گلگتا.
زندان.شکنجه.سربازان رومی .که در امپراطوری یهودیت بودن اما با واسطه رومیت.زیرا رومیان در آن سرزمین قدرت گرفته بودن. و دست آنها بود اما زدو بند زیر زمینی داشتند.پاسکاری داشتند.زیر خط آنها علمای راهبان بی عمل بودن اساتید نقشه تئوری.خط فکری مردم دستشان بود.جاسوسان گماشته بودن که از عیسی چیزی یابند و حرفی که او را گرفتار کنند.
