شِمُوت-فصل ششم

1.      خداوند به مُشه (موسی) گفت: اکنون ملاحظه خواهی کرد که چه رفتاری با پَرعُوه (فرعون) خواهم داشت تا به‌خاطر قدرت قوی (من) آن‏ها را روانه کند و با اعمال زور، (خودش) آن‏ها را از سرزمینش اخراج نماید.

پاراشای وائِرا

2.      خداوند به مُشه (موسی) صحبت نموده و به او گفت: من خداوند هستم.

3.      به اَوراهام (ابراهیم) به ییصحاق (اسحاق) و به یعقُوو (یعقوب) به نام –اِل- شَدَی (قادر مطلق) آشکار شدم و نامم خداوند است. خود را (با این نام) به آن‏ها معرفی نکردم.

4.      با آن‏ها هم، پیمان خود را استوار نمودم که سرزمین کِنَعَن (کنعان) – سرزمین محل اقامتشان را که در آن منزل کردند به آن‏ها بدهم.

5.      و نیز ناله‌ی فرزندان ییسرائل (اسرائیل) را که مصری‌ها آن‏ها را به بردگی وامی‌دارند شنیدم و پیمانم را به‌خاطر دارم.

6.      بنابراین به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) بگو من خداوند هستم. شما را از زیر بار زحمت‌های مصریان بیرون خواهم‌آورد و شما را از خدمت آنان خلاص خواهم نمود و با بازوی افراشته و با کیفرهای سختی (که به مصریان خواهم داد) شما را نجات خواهم داد.

7.      و شما را قوم خود خواهم نمود و داور شما خواهم بود تا بدانید که من خداوند داور شما هستم که شما را از زیر بار زحمات مصریان بیرون می‌آورم.

8.      شما را به آن سرزمینی که دستم را (به حالت قسم) بلند نمودم که آن را به اَوراهام (ابراهیم) و به ییصحاق (اسحاق) و به یعقُوو (یعقوب) بدهم آورده آن را به شما به ارث خواهم داد. من خداوند هستم.

9.      مُشه (موسی) همین‏گونه به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) صحبت کرد ولی آن‏ها به‌خاطر بی‌حوصلگی و کار سخت به او گوش ندادند.

10.  خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:

11.  برو با پَرعُوه (فرعون) پادشاه مصر صحبت کن تا فرزندان ییسرائل (اسرائیل) را از سرزمین خود روانه نماید.

12.  مُشه (موسی) در حضور خداوند چنین سخن گفت: اینک فرزندان ییسرائل (اسرائیل) به من گوش ندادند (در حالی که) من الکن هستم چگونه پَرعُوه (فرعون) به من گوش خواهد داد؟

13.  خداوند به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) صحبت نموده و برای بیرون آوردن فرزندان ییسرائل (اسرائیل) از سرزمین مصر آن‏ها را نزد فرزندان ییسرائل و پَرعُوه (فرعون) پادشاه مصر اعزام نمود.

14.  سران خانواده‌ی پدری آن‏ها عبارت بودند از: فرزندان رِئووِن  نخست‌زاد ییسرائل (اسرائیل)؛ حَنُوخ و پَلو، حِصرُون و کَرمی. این‏ها خاندان رِئووِن هستند.

15.  و فرزندان شیمعُون (شمعون)؛ یموئِل و یامین و اُوهَد و یاخین و صُوهَر و شائول بن هَکِنَعَنیت. این‏ها خاندان شیمعُون هستند.

16.  و نام‌های پسران لِوی (لاوی) به ترتیب تولدشان این‏ها هستند: گِرشُون و قِهات و مِراری و سال‌های زندگی لِوی یکصد و سی و هفت سال بود.

17.  فرزندان گِرشُون به ترتیب خاندانشان لیوْنی و شیمعی هستند.

18.  و فرزندان قِهات؛ عَمرام (عمران) و ییصهار و حِورُون و عوزیئِل می‌باشند و سال‌های زندگی قِهات یکصد و سی و سه سال بود.

19.  و فرزندان مِراری؛ مَحلی و موشی می‌باشند. این‏ها به ترتیب تولدشان خاندان لِوی (لاوی) هستند.

20.  عَمرام(عمران)، یوخِوِد عمه‌اش را برای خود به همسری گرفت. او برایش اَهَرُون (هارون) و مُشه (موسی) را زایید و سال‌های زندگی عَمرام یکصد و سی و هفت سال بود.

21.  و فرزندان ییصهار؛ قُورَح و نِفِگ و زیخری می‌باشند.

22.  و فرزندان عوزیئِل؛ میشائِل و اِلصافان و سیتری می‌باشند.

23.  اَهَرُون (هارون)، اِلیشِوَع دختر عَمیناداو خواهر نَحشُون را برای خود به همسری گرفت. او برایش ناداو و اَویهو و اِلعازار و ایتامار را زایید.

24.  و فرزندان قورَح اَسیر و اِلقانا و اَوی‌آساف می‌باشند. این‏ها خاندان قُرحی می‌باشند.

25.  و اِلعازار پسر اَهَرُون (هارون) برای خودش از دختران پوطیئِل همسری گرفت و (او) برایش پینحاس را زایید این‏ها به ترتیب خانواده‌هایشان سران پدری لِوی‌ها (لاوی‏ها) هستند.

26.  این‏ها همان اَهَرُون (هارون) و مُشه‏ای (موسی‏ای) هستند که خداوند به آن‏ها گفت فرزندان ییسرائل (اسرائیل) را به‌خاطر سپاه توحید شدنشان از مصر بیرون آورید.

27.  این‏ها همان‏هایی هستند که با پَرعُوه (فرعون) پادشاه مصر سخن گفتند تا فرزندان ییسرائل (اسرائیل) را از مصر بیرون آورند. این‏ها همان مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) هستند.

28.  در روزی بود که خداوند به مُشه (موسی) در سرزمین مصر سخن می‌گفت.

29.  خداوند به مُشه (موسی) چنین صحبت کرد: من خداوند هستم تمام آنچه را که من به تو می‌گویم به پَرعُوه (فرعون) پادشاه مصر بگو.

30.  مُشه (موسی) به حضور خداوند گفت: اینک من الکن هستم پس چگونه پَرعُوه (فرعون) به من گوش خواهد داد؟