مزمور بیست و هشتم

مزمور بیست و هشتم 1 .مزمور داوید، ای خد.اوند نزد تو فریاد برمیآورم، ای صخرة من نسبت به من خاموش مباش، مبادا اگر از من خاموش باشی، مثل آنانی باشم که به حفره فرو میروند 2 .آواز تضرع من را بشنو چون نزد تو استغاثه میکنم، و دست خود را به محراب قدس تو برمیافرازم 3 .من را با شریران و بدکاران مکش، که با همسایگان خود سخن صلحآمیز میگویند و آزار در دل ایشان است 4 .آنها را به حسب کردار ایشان و موافق اعمال زشت ایشان بده، آنها را مطابق عمل دست ایشان عقوبت بده، رفتار ایشان را به خود آنها برگردان 5 .چون که در اعمال خد.اوند و صنعت دست وی تفکر نمیکنند، ایشان را منهدم خواهد ساخت و بنا نخواهد نمود 6 .خد.اوند متبارک باد، زیرا که آواز تضرّع من را شنیده است 7 .خد.اوند قوت من و محافظ من است، دلم بر او توکل داشت و مدد یافتهام، پس دل من به وجد آمده است، و به سرود خود او را حمد خواهم گفت 8 .خد.اوند قوت ایشان است، و برای ماشیح خود قلعة نجاتدهنده است 9 .قوم خود را نجات بده و میراث خود را مبارک فرما، ایشان را هدایت کن و برافراز تا به ابد